بارسايي هاي عزيز ، مي دانيم كه زير شيرواني خانه هايتان نقاشي هاي كميك سوپرمن را با علاقه از كودكي قايم كرده ايد .آخرين باري كه آن را خوانديد ، ناگهان ديديد كه چهره اش شبيه به كريستيانوست و استرس وجودتان را فرا گرفت . عادي است . دو سال پيش او با باز كردن دروازه والدس ، نيوكمپ را فتح كرد و فرياد “كالم داون “داد تا به لاليگاي ركوردها برسد . ستاره پرتغالي از آن به بعد ،لرد و پادشاه الكلاسيكو ها شد . مسي از آن به بعد ،نسبت به نامبر وان ، احساس حقارت مي كرد .
توپ طلايي كه كريستيانو در ماه ژانويه گرفت ،حتي بارسايي ها هم در موردش بحثي ندارند . حرفهاي پيكه اين را نشان مي داد . ستاره ما نيازي ندارد تا توپ طلاي با شك و شبهه را بگيرد . او با حرفه اي گري ، گلهاي همه رنگ و درخشش آن را مي گيرد . كريستيانو كسي نبود كه بحث جداييش از رئال راراه بياندازد و با بازيكنان درون زمين مثل مسي درگير شود . اشكهاي صادقانه اش در زوريخ نشان داد كه با چه چيزهايي جنگيده است . او تبديل به مردي بزرگ شد . كريستيانو همه چيز دارد . از طرفي مثل بعضي ها نيست كه از زير بار ماليات در بياورد . خانواده اش هم مثل بعضي ها نيستند كه هر شش ماه يك بار به مدير فشار بياورند تا دستمزد را افزايش بدهد . او يك مادريديستاي واقعي است . در اين پنج سال فقط يك بار دستمزدش زياد شد . بيشتر از اين هم نمي خواهد چون اين جا خانه اش است …
مسي مي داند كه در برنابئو چه در انتظارش است . يك خط دفاع بي نقص و مطمئن . راموس و په په كه فشار زيادي را به مسي وارد خواهند كرد . مقايسه لقب دو بازيكن بزرگترين وجه تمايز دو تيم را نشان مي دهد : لقب كريستيانو ،سوپرمن است و لقب مسي ، ” كك ” . حرفي براي گفتن نيست …