چه کسی می ترسد ؟ من در قرعه کشی در رادیو کادنا سر بودم و فیگو نام بایرن را بیرون آورد ، این سوال را از همکاران پرسیدم . می دانم که باواریایی ها شبهای زیادی از ما را تلخ کردند . همین چند وقت پیش آخرینش بود (داشت آن پنالتی های وحشتناک در برنابئو را یادم می رفت !) اما حالا مربیشان گواردیولاست و به همین خاطر بخشی از هویت جاودانه بایرن از دست رفته است . بکن باوئر راست می گفت . بایرن حالا عوض شده و مثل گروهی از کشیش ها می ماند که با هم روزه سکوت گرفته اند . بایرن هاینکس ، مستقیم تر بازی می کرد ، بهتر به توپ جهت می داد و آلمانی تر بود … این تلقیق تیکین تاکان سرعتش کاسته شده است و به همین خاطر رئال مادرید آنجلوتی با حرکات انفجاری خود از جناحین می تواند حریف را ویران کند .
بازی برگشت در مونیخ چندان هم بد نیست . یادم است که آنلکا در آن جا گل رسیدن به فینال 2000 را زد . رئال در آن بازی هم تیمی با شانس کمتر دانسته می شد اما به فینال مقابل والنسیا رسید . بایرن شاید در یک سراب جادویی زندگی کند . خوشم می آید که شانس آنها را بیشتر می دانند . رئال مادرید هم می داند که امسال باید مرض ضد آلمانی از بین برود … ما کابوس بوندسلیگا هستیم . این یک حقیقت است : شالکه ، بورسیا و حالا … بایرن . چرا که نه ؟
توماس رونکرو
هاوارد وب داور بازی رئال مادرید و بایرن مونیخ 